St Magdalene - Linlithgow

Gorzelnia St Magdalene, która przyjęła na swoją patronkę św. Magdalenę, znajduje się w regionie Lowlands, w miejscowości Linlithgow, na zachód od Edynburga. Pierwsza destylarnie w tej miejscowości została otwarta około 1750 roku i nazywała się Bulzion. Pod koniec XVIII wieku powstała tam inna destylarnia – Bonnytoun, założona przez znanego w regionie gorzelnika, Adama Dawsona, człowieka, któremu zawdzięczamy powstanie zakładu St Magdalene. Kolejnym producentem whisky w Linlithgow był Sebastian Henderson, który swój zakład zbudował na terenach należących niegdyś do zakonu, kupionych od księżnej Dalhousie. Wkrótce w Linlithgow działało już pięć zakładów destylacyjnych.

Zakład St Magdalene został założony prawdopodobnie w 1797 roku lub, według innego źródła, w 1765 roku. Wspomniany wyżej Dawson stał się właścicielem firmy Sebastiana Hendersona i zamknął zakład Bonnytoun. Skupił się wyłącznie na zakładzie St Magdalene. Jakiś czas później teren Bonnytoun został wchłonięty przez St Magdalene. Miejsce, w którym działały te gorzelnie ma bogatą przeszłość. W XII wieku był tu szpital dla trędowatych, prowadzony przez Templariuszy. Później było tu zgromadzenie Sióstr Lazaretanek świętej Magdaleny, a następnie zakład destylarski.
W XIX wieku firma Dawsona rozwinęła się i została rozbudowana. W połowie lat 80. XIX wieku pracowało w nim ponad 40 osób, a moc produkcyjna St Magdalene wynosiła około 900 tysięcy litrów alkoholu rocznie. Transport destylatu St Magdalene na rynki południowe był ułatwiony dzięki wybudowaniu w XIX wieku nadbrzeża przeładunkowego nad kanałem Forth – Clyde.
Rodzina Dawsonów zarządzała omawianym zakładem przez ponad sto lat. Firma A. & J. Dawson upadła jednak w roku 1912, na skutek wzrostu konkurencji między zakładami regionu Lowlands. W 1914 roku St Magdalene i cztery inne zakłady z Lowlands stworzyły konsorcjum pod nazwą Scottish Malt Distillers. Następnie konsorcjum SMD połączyło się z koncernem DCL.
W St Magdalene prowadzono produkcję whisky do roku 1983. DCL zdecydował o zamknięciu zakładu i sprzedał teren firmie deweloperskiej. Na miejscu dawnego zakładu wybudowano osiedla mieszkaniowe.
Whisky St Magdalene jest coraz rzadziej spotykana na rynku. Nigdy nie miała oficjalnej wersji single malt. Destylat St Magdalene wykorzystywano tylko do zestawiania blendów. W roku 1998 UD włączył St Magdalene do serii Rare Malts (wersja 19-letnia).
Istnieje kilka wersji whisky St Magdalene pochodzących od niezależnych dystrybutorów. Jedną z takich wersji była produkowana przez firmę Signatory, w ramach serii Silent Stills, whisky pod nazwą Linlithgow, pochodzącą od nazwy miejscowości, w której była produkowana. Firma Scott's Selection natomiast oferowała whisky z St Magdalene pod nazwą Linlithgow Single Lowland Malt.

Poprawna wymowa słowa St Magdalene: