Glenury Royal

Zakład Glenury znajduje się na północ od miejscowości Stonehaven, na wschodnim wybrzeżu Szkocji. Założył go kapitan Robert Barclay w 1925 roku.
Nazwa Glenury pochodzi od rzeki Ury, w dolinie której mieści się zakład. Woda do produkcji pobierana jest jednak z innej rzeki – Cowie. Jest to woda krystalicznie czysta, o czym świadczy fakt, że w rzece żyją łososie i pstrągi.
Założyciel Glenury był w swoich czasach znaną osobistością – pełnił funkcję członka brytyjskiego Parlamentu, udzielał się jako sportowiec (w 1808 roku przeszedł 1000 mil, czyli 1600 kilometrów w czasie 1000 godzin), sponsorował walki bokserskie i ze zmiennym powodzeniem uprawiał hazard. Barclay bywał gościem na dworze królewskim, a król William IV bardzo sobie cenił whisky Glenury. Regularnie ją zamawiał, a także pozwolił na dodanie do nazwy zakładu słowa „Royal”.
Po śmierci Roberta Barclay’a, w 1847 roku, Glenury Royal została sprzedana na licytacji i przez kolejny wiek parę razy zmieniali się jej właściciele. Jednym z właścicieli był John Hobbs i razem z jego aktywami Glenury Royal w 1953 roku weszła w skład DCL, późniejszego United Distillers. Licencja destylacyjna zakładu należała od 1953 roku do firmy John Gillon & Co., producenta blended whisky z Glasgow.
Koncernowi UDV zawdzięczamy 23-letnią oraz 28-letnią whisky Glenury Royal w serii Rare Malts wprowadzone na rynek w latach 90.
Destylarnię w roku 1966 zmodernizowano, a mimo to w 1985 roku zamknięto. W 1992 roku teren zakładu sprzedano firmie z branży budowlanej. Sprzęt do destylacji został wkrótce usunięty. Na miejscu zakładu powstało osiedle mieszkaniowe.
Glenury Royal pojawiała się w ofercie niezależnych dystrybutorów, m. in. Gordon & MacPhail i Cadenhead.